Χρώμα και συνθήκες διαβίωσης
του Κώστα ΜπρόμηΗμερομηνία: 2005-12-31

Η καρδερίνα όπως και όλα τα άλλα άγρια πουλιά όλη την ημέρα πετάει εδώ κι εκεί εις αναζήτηση της τροφής της . Χρειάζεται λοιπόν τρομερά ποσά ενέργειας εάν θέλει να επιβιώσει . Την ενέργεια αυτή την λαμβάνει από μια ποικιλία σπόρων και μερικών εντόμων ή σκουληκιών . Οι θρεπτικές ουσίες διασπώνται και εξασφαλίζουν την απαραίτητη ενέργεια στον ζωντανό οργανισμό μέσα από μια διαδικασία που είναι γνωστή σε όλους μας ως μεταβολισμός . Κατα τον μεταβολισμό ο οργανισμός μετατρέπει το «φαγητό» σε ενώσεις , που είναι απαραίτητες είτε για να οξειδωθούν για να παραχθεί ενέργεια , είτε ως πρώτη ύλη για την σύνθεση μορίων που είναι απαραίτητα ως δομικά υλικά (φτερά ,νύχια ,αυγά) ή λειτουργικά υλικά (αίμα, κύτταρα ,οστά κ.λ.π.)Είναι φανερό λοιπόν οτι κατα την περίοδο της αναπαραγωγής και της πτερόρροιας επιβάλλεται τα πουλιά να λαμβάνουν άφθονη τροφή και σε μεγάλη ποικιλία . Επίσης το διαιτολόγιό τους θα πρέπει να εμπεριέχει σε ένα μεγάλο ποσοστό πρωτεΐνες αφού αυτές είναι κατα κύριο λόγο τα δομικά συστατικά των κυττάρων . Έτσι λοιπόν η προσφορά μιας καλής τροφής με μεγάλη ποικιλία σπόρων θα ήταν ότι καλύτερο . Πηγή καλής ποιοτικά πρωτεΐνης θα μπορούσε να είναι το βραστό αυγό ενώ το κέλυφος προμηθεύει το πουλί με το απαραίτητο ασβέστιο . Απαραίτητα πιστεύω είναι και τα πράσινα λαχανικά όπως το μαρούλι , το μπρόκολο ή ο ζοχός , ειδικά την περίοδο της πτερόρροιας , αφου είναι πλούσια σε βιταμίνες αλλά και χρωστικές ουσίες . Αφού εξασφαλίσουμε στα πουλιά μας όλα τα παραπάνω και καλύψουμε τον παράγοντα διατροφή θα περίμενε κανείς ότι μετά την πτερόροια οι καρδερίνες του θα ήταν όπως και αυτές που κυκλοφορούν ελεύθερες στη φύση . Όμως σπάνια είναι έτσι.Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν άνθρωπο που έχει την δυνατότητα να φάει ότι επιθυμεί και όσο επιθυμεί αλλά λόγω της δουλειάς του ή γενικά λόγω του τρόπου ζωής που κάνει δεν έχει ελεύθερο χρόνο για να ασκηθεί . Πολλή σύντομα ο άνθρωπος αυτός θα καταλήξει υπέρβαρος , δυσκίνητος με λιγοστή όρεξη για ζωή και σίγουρα με πολλή κακή φυσική κατάσταση . Σιγά σιγά θα πηγαίνει απο το κακό στο χειρότερο και σαν μια παρατημένη μηχανή μοιραία θα χαλάσει .

Χρειάζεται επειγόντως «σέρβις» λοιπόν . Γυμναστήριο , κολύμπι , περπάτημα κι ότι άλλο θα κάνει τον μεταβολισμό του να επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα . Κατα τον ίδιο ακριβώς τρόπο και οι καρδερίνες μας χρειάζονται «σέρβις» κατα την περίοδο της πτερόροιας . Ας μην ξεχνάμε οτι έχουν τελειώσει μια αναπαραγωγική περίοδο με ότι αυτό συνεπάγεται . Αν τις περιορίσουμε σε ένα μικρό μονόκλουβο μια δυο σαιζόν θα καταλήξουν να έχουν κακοσχηματισμένα ευαίσθητα φτερά που με το παραμικρό στρές θα πέφτουν και θα οδηγούν το πτηνό απο πτερόροια σε πτερόροια και σταδιακά στο θάνατο . Ας μη μιλήσουμε δε για την ποιότητα των χρωμάτων . Όσα γράφω τα ξέρω απο ιδία πείρα αλλά και απο συζητήσεις με άλλους εκτροφείς άγριων πουλιών και καναρινιών. Το πέταγμα σε μεγάλη κλούβα για τουλάχιστον 2 με 3 μήνες είναι MUST . Αν δεν υπάρχει μεγάλη κλούβα καλή λύση είναι και μια διπλή ζευγαρώστρα με μόνο δύο ξυλάκια στις δύο άκρες της . Ποτέ μα ποτέ δεν έχω δεί πουλιά «χτυπημένα» σε μουτόκλουβα να είναι ωραιόχρωμα και καλοσχηματισμένα . Δοκιμάστε το και στα καρδερινοκάναρα και θα δείτε την διαφορά στα χρώματά τους . Ίσως δείτε και τον σχηματισμό νέων χρωμάτων που υπήρχαν στον γονότυπο αλλα δεν εκδηλώθηκαν ποτέ στον φαινότυπο του πουλιού .