Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΛΑΠΕΙ Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΣΤΙΣ Η.Π.Α.

Του Αντωνίου Α. Αντωνάκου

Καθηγητού Φιλολόγου Ιστορικού-Συγγραφέως

Από το περιοδικό ΕΛΛΗΝΟΡΑΜΑ

Tο Άγαλμα της Ελευθερίας, του οποίου η επίσημη ονομασία είναι "Η Ελευθερία φωτίζοντας τον κόσμο" (αγγλιστί "Liberty enlightening the World" γαλλιστί "la Liberte eclairant le monde"), είναι ένα κολοσσιαίο άγαλμα πάνω στην ομώνυμη νησίδα και μέσα στο άνω τμήμα του Κόλπου της Νέας Υόρκης. Το άγαλμα αυτό στήθηκε σε ανάμνηση της φιλίας των λαών των ΗΠΑ και της Γαλλίας.

Το συνολικό του ύψος είναι 93 μέτρα (302 πόδια) μαζί με το βάθρο, και κατά την εκδοχή της εγκυκλοπαίδειας Μπριτάννικα παρουσιάζει μια γυναίκα να κηρύττει την ελευθερία. Η γυναίκα αυτή κρατάει έναν πυρσό στο υψωμένο δεξί της χέρι και μια ενεπίγραφη πλάκα στο αριστερό όπου αναγράφεται η ημερομηνία 4 Ιουλίου 1776. Ένας ανελκυστήρας ανεβάζει έως το ύψος του εξώστη και μια ελικοειδής σκάλα οδηγεί σε μιαν εξέδρα παρατηρήσεως πάνω στο στέμμα που φοράει η Ελευθερία. 0 πυρσός που κρατάει βρίσκεται σε 93 μέτρα ύφος πάνω από την επιφάνεια της θαλάσσης. Στην βάση του αγάλματος βρίσκεται το Αμερικανικό Μουσείο της Μεταναστεύσεως (American Museum of Immigration).

Την πρόταση για την κατασκευή του αγάλματος διατύπωσε ένας Γάλλος ιστορικός, ο Εντουάρ ντε Λαμπουλάϊγ, μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο πόλεμο. Συγκεντρώθηκε ένας ικανός αριθμός χρημάτων με εισφορές του γαλλικού λαού και το έργο άρχισε στη Γαλλία το 1875, υπό την διεύθυνση του γλύπτη Φρεντερίκ-Ωγκύστ Μπαρτολντί.

Το άγαλμα κατασκευάστηκε από φύλλα χαλκού, που σφυρηλατήθηκαν με το χέρι για να πάρουν το επιθυμητό σχήμα και συναρμολογήθηκαν πάνω σε έναν σκελετό από τέσσερα γιγάντια χαλύβδινα υποστηρίγματα, τον οποίο είχε σχεδιάσει ο διάσημος από την κατασκευή του Πύργου του Άιφελ, Αλεξάντρ-Γκυστάβ Άιφελ.

Το 1885 το περατωμένο άγαλμα, που είχε ύψος 46 μέτρα περίπου (151 πόδια και 1 ίντσα) και ζύγιζε 225 τόνους, αποσυναρμολογήθηκε και φορτώθηκε για να μεταφερθεί στην Πόλη της Νέας Υόρκης. Το βάθρο, που κατασκευάστηκε μέσα από τα τείχη του φρουρίου Γουντ στη νησίδα Μπέντλο, περατώθηκε αργότερα. Το άγαλμα στήθηκε στο βάθρο του και στις 28 Οκτωβρίου 1886 αφιερώθηκε στον πρόεδρο Κλήβελαντ.

Την διαχείριση και φροντίδα του αγάλματος είχε στην αρχή η Επιτροπή Φάρων, επειδή ο φωτεινός πυρσός θεωρήθηκε ως είδος φάρου για τους ναυτιλλομένους. Επειδή όμως το φρούριο Γουντ εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται από τον αμερικανικό στρατό, το άγαλμα μεταφέρθηκε το 1901 στο υπουργείο των Στρατιωτικών.

Το 1924 ανακηρύχθηκε εθνικό μνημείο. Το 1937 το φρούριο Γουντ αποστρατιωτικοποιήθηκε και το υπόλοιπο νησί ενσωματώθηκε στο μνημείο ως περιβάλλων χώρος. Το 1956 το νησί Μπέντλο μετονομάσθηκε σε "Νησί της Ελευθερίας" (Liberty Island) και το 1965 προστέθηκε στο συγκρότημα η γειτονική νησίδα 'Ελις, άλλοτε σταθμός μεταναστών. Η συνολική έκταση του χώρου του μνημείου έφθασε έτσι τα 23,63 εκτάρια.

Είπαμε ανωτέρω ότι κατά την εκδοχή της εγκυκλοπαίδειας "Μπριτάννικα" το άγαλμα παρουσιάζει μια γυναίκα να κηρύττει την ελευθερία, υπονοώντας ότι η γυναίκα αυτή είναι προσωποποιημένη η Ελευθερία.

Αποκρύπτουν όμως συστηματικά ότι και σε αυτό το σημείο η αθάνατος Ελλάς έχει δώσει για μία ακόμη φορά τα φώτα της. Πράγματι αυτός που σχεδίασε το άγαλμα της ελευθερίας κάπου αλλού είχε δει την μορφή αυτή. Και η μορφή αυτή είναι η μορφή του Φωτοφόρου Απόλλωνος - Ηλίου.

Ναι αγαπητοί φίλοι. 0 φωτοφόρος Απόλλων απεικονίζεται με αυτήν ακριβώς την μορφή. Και ευτυχώς για μας η αθάνατη ελληνική γη της Κορινθίας μας διέσωσε αυτή την εικόνα για να μπορούμε σήμερα να γνωρίζουμε την αλήθεια.

Η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος βρίσκεται σήμερα στο Μουσείο της Κορίνθου, περνά όμως απαρατήρητη για τον επισκέπτη που δεν είναι υποψιασμένος. Βρίσκεται σε μία τρίπτυχη πλάκα μαζί με άλλες δύο παραστάσεις. Η μία, στο αριστερό τμήμα, απεικονίζει έναν Άγγελο, μορφή όμοια και ίδια με αυτήν της Χριστιανικής πίστεως, και είναι κατά τους αρχαιολόγους η μορφή της θεάς Εκάτης. Στο δεξιό τμήμα απεικονίζεται ρόδακας. Και στην μέση ω του θαύματος!!! Η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος, ίδια με αυτήν του αγάλματος της Ελευθερίας! Η πνευματική ιδιοκτησία είναι πασιφανές σε ποιόν ανήκει.

Λέγεται από ανθρώπους της Κορίνθου που γνωρίζουν ότι ο διευθυντής της Αμερικανικής Αρχαιολογικής αποστολής, σώφρων και έντιμος άνθρωπος, έχει δηλώσει ότι οι Αμερικανοί πρέπει να έρχονται να προσκυνούν στον χώρο του Μουσείου όπου η μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος, διότι είναι η πηγή του εθνικού τους συμβόλου.

Αν όντως είναι έτσι εύγε στον άριστο άνδρα. Πάντως αποφάσισα να αποκαλύψω στους συνέλληνες το θέμα και κυρίως στους ομογενείς μας των ΗΠΑ, για να ενημερώσουν τους Αμερικανούς ότι το εθνικό τους σύμβολο, το οφείλουν στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Δεν θα είναι εξ άλλου οι μόνοι.

Όλα σχεδόν τα σύμβολα είναι Ελληνικά. Οι τούρκοι πήραν την ημισέληνο από το νόμισμα των Βυζαντίων που απεικόνιζε την νίκη τους επί του Φιλίππου σε μία νύχτα που το χάσικο φεγγάρι με το αστέρι ενεφανίσθησαν με την ίδια ακριβώς απεικόνιση στον ουρανό.

0 Αδόλφος Χίτλερ οικειοποιήθηκε την περίφημη "τετραγάμμα", την κοσμούσα το ιμάτιο της Αθηνάς του Παρθενώνος, ένα από τα κατ' εξοχήν ωραιότερα σύμβολα των Ελλήνων και του έδωσε μιαρή χροιά ονομάζοντας το "σβάστικα" και κάνοντας το σύμβολο του ναζισμού. Οι σκοπιανοί οικειοποιήθηκαν το αστέρι της Βεργίνας, οι δε υπόλοιποι βόρειοι γείτονές μας τον Δικέφαλο Αετό του Βυζαντίου.

Στις ημέρες μας όμως οι Έλληνες δεν γνωρίζουν και δεν θυμούνται. Η παγκοσμιοποίηση έχει παίξει καλά το παιχνίδι της. Άλλοτε αποκρύπτει, άλλοτε παραποιεί, άλλοτε διαστρεβλώνει τα γεγονότα. Είναι αυτό που έχει γράψει ο μεγάλος Θουκυδίδης στο Γ,82,4: "Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει", που αποδίδεται "για να δικαιολογούν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων".

Έτσι δεν γίνεται σήμερα; Απλό παράδειγμα, και δεν είναι το μόνο, αποτελεί ο γλυπτός διάκοσμος του Παρθενώνος, έργο του Φειδία. Έχουμε φθάσει σήμερα σε τέτοιο σημείο διαστρεβλώσεως, που τα γλυπτά του Παρθενώνος είναι γνωστά παγκοσμίως με τον όρο ελγίνεια μάρμαρα. Καταλαβαίνετε τί λέω; Τα περίφημα γλυπτά του Παρθενώνος, τα γλυπτά του Φειδία, δεν είναι γνωστά με το όνομα του δημιουργού αλλά με το όνομα του κλέφτη. Αιδώς! Αλλά για αυτό το θέμα προτίθεμαι να επανέλθω με εκτενές άρθρο και πολλά στοιχεία.

Προς το παρόν να γνωρίζουν οι συνέλληνες και ιδιαιτέρως οι συμπατριώτες μας των ΗΠΑ, και να το μεταφέρουν στους αμερικανούς, ότι το εθνικό τους σύμβολο, το άγαλμα της Ελευθερίας, έλκει την καταγωγή τής μορφής του από την Ελλάδα και ιδιαιτέρως από την μορφή του φωτοφόρου Απόλλωνος. Τούτο δε μπορούν να το αποδείξουν αλλά και να το θαυμάσουν στο Μουσείο της Κορίνθου, το οποίο τους καλούμε να επισκεφθούν το συντομότερο.

Το βασικο προγραμμα γυμναστικής

EΙΣΑΓΩΓΗ

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΠΑΓΡΑΤΙΟΥ

"ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ"

ΠΕΡΙΤΡΟΧΑΣΜΟΣ / ΑΝΑΤΡΟΧΑΣΜΟΣ

ΕΞΑΛΜΟΣ

ΕΚΠΛΕΘΡΙΖΕΙΝ

"ΣΥΓΓΥΜΝΑΤΗΝ ΖΗΤΕΙΝ"

ΠΕΡΙΑΓΩΓΕΣ ΚΕΦΑΛΗΣ

ΠΥΤΙΛΙΖΕΙΝ

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΚΟΡΜΟΥ ΠΟΔΩΝ

ΠΡΟΣ ΠΥΓΗΝ ΑΛΛΕΣΘΑΙ

"ΘΕΣΙΣ ΜΑΧΗΣ ΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑΝ ΠΡΟΒΟΛΗ"

ΩΘΗΣΕΙΣ ΜΥΛΩΝΟΣ

ΠΕΡΙΠΗΔΑΝ

ΠΕΡΙΠΗΔΑΝ ΜΕ ΓΟΝΑΤΙΖΕΙΝ ΚΑΙ ΩΛΕΚΡΑΝΙΖΕΙΝ

ΠΕΡΙΠΗΔΑΝ ΜΕ ΡΑΣΣΕΙΝ |

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΔΙ' ΑΚΡΟΧΕΙΡΙΖΕΙΝ

ΒΑΣΙΚΗ ΑΣΚΗΣΙΣ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΕΩΣ ΚΟΙΛΙΑΚΩΝ

ΒΑΣΙΚΗ ΑΣΚΗΣΙΣ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΕΩΣ ΡΑΧΙΑΙΩΝ

ΒΑΣΙΚΗ ΑΣΚΗΣΙΣ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΕΩΣ ΑΥΧΕΝΙΚΗΣ ΜΟΙΡΑΣ

ΑΡΠΑΣΤΟΝ

ΒΑΣΙΚΗ ΣΚΙΑΜΑΧΙΑ

ΕΝΝΕΑ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΠΟΚΡΟΥΣΕΙΣ

ΠΤΩΣΕΙΣ

ΚΥΛΙΣΕΙΣ

ΠΑΛΑΙΣΜΑΤΑ (ΔΕΛΤΑ) Δ' ΤΑΞΕΩΣ
ΠΑΛΑΙΣΜΑΤΑ (ΓΑΜΑ) Γ' ΤΑΞΕΩΣ
ΠΑΛΑΙΣΜΑΤΑ (ΒΗΤΑ) Β' ΤΑΞΕΩΣ
ΠΑΛΑΙΣΜΑΤΑ (ΑΛΦΑ) Α' ΤΑΞΕΩΣ

ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΠΟΛΥΔΑΜΑΝΤΟΣ |

των εν Ολυμπια το καλλιστον

«...ΤΩΝ ΕΝ ΟΛΥΜΠΙΑ ΤΟ ΚΑΛΛΙΣΤΟΝ» Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο Φιλόστρατος, ο σπουδαίος αυτός σοφιστής, το άθλημα του Παγκρατίου. Πράγματι το Παγκράτιο ήταν το απόλυτο μαχητικό αγώνισμα στην αρχαία Ολυμπία, όπου ενθουσίαζε τους θεατές. Ο λόγος είναι ότι αυτά που απαγορεύονταν στα αθλήματα της Πάλης και της Πυγμής, περιορίζοντας έτσι το θέαμα, αυτά επιτρέπονταν στο Παγκράτιο.
Το Παγκράτιο έφτανε στην ολοκλήρωση του θεάματος, δίνοντας την μαχητική πληρότητα στον αθλητή μέσα από τους κανονισμούς (εναγώνιους νόμους), όπου οι απαγορευτικές τεχνικές, ήταν ελάχιστες. Παρ όλα αυτά, οι παγκρατιαστές, αν και επιχειρούσαν επικίνδυνες λαβές, κτυπήματα και τεχνάσματα, εν τούτοις ποτέ δεν είχαν ως στόχο την εξόντωση του ανταγωνιστή! Το να φτάσει όμως ένας αθλητής στο σημείο να δέχεται κτυπήματα και λαβές ιδιαίτερα επικίνδυνα χωρίς να δημιουργείται μέσα του η επιθυμία να εξοντώσει αυτόν που του τα επιφέρει, χρειάζεται τεράστια ψυχική προετοιμασία. Και αυτή επιτυγχάνονταν στις παλαίστρες και τα γυμνάσια, όπου κυριαρχούσε πρώτα η φιλοσοφική διδασκαλία και έπειτα οι αγώνες.
ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ. Σύνθετη λέξη από το ΠΑΝ + ΚΡΑΤΟΣ που σημαίνει αυτός που έχει την απόλυτη δύναμη, εξουσία, ο «τα πάντα κρατών». Το Παγκράτιο, διακρίνονταν σε δύο μέρη: το άνω Παγκράτιο ή Ορθοστάδην, όπου οι αθλητές αγωνίζονταν όρθιοι ανταλλάσσοντας κτυπήματα με χέρια (πυγμές) και πόδια (λακτίσματα) ή ακόμα και με το κεφάλι, τα γόνατα και τους αγκώνες. Επιδίωξή τους ήταν να πιάσουν τον αντίπαλο και να τον ρίξουν (ράσσειν), στο έδαφος. Εκεί έχουμε το κάτω Παγκράτιο, όπου συνεχίζεται η μάχη ανταλλάσσοντας κτυπήματα και λαβές με απώτερο σκοπό την εγκατάλειψη του αντιπάλου (να δηλώσει δηλαδή «απαγόρευση»). Αυτό επιτυγχάνονταν κυρίως με λαβές στο όριο της εξάρθρωσης κάποιου εγκλωβισμένου μέλους, ή με λαβές στα όρια πνιγμού και στραγγαλισμού, ώστε να αναγκάσουν τον αθλητή να εγκαταλείψει τον αγώνα.
Φαντάζεστε τις τιτάνιες προσπάθειες των αθλητών, να εξουδετερώσουν τον ανταγωνιστή τους! Στην παλαίστρα όμως, κάθε κτύπημα μεταξύ τους είναι και ένα σφυρηλάτημα στην ψυχική αντοχή, στο σθένος, στην υπομονή και επιμονή, στην εγκαρτέρηση, στην αυτοπεποίθηση, στην αυτοκυριαρχία, στην αυτογνωσία. Γι αυτό το Παγκράτιο δεν ήταν ένα απλό θεαματικό αγώνισμα. Ήταν και μια πλήρης, μια ολοκληρωμένη φιλοσοφική θεώρηση της ίδιας της ζωής με τους κανόνες της, τους οποίους ο άνθρωπος και ιδιαίτερα ο Παγκρατιαστής, πρέπει να σέβεται αλλά και να αγωνίζεται για την επικράτησή τους.
ΤΟ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ ΣΗΜΕΡΑ Σήμερα το παγκράτιο εκπροσωπείται από την Ελληνική Ομοσπονδία Παγκρατίου Αθλήματος (Ε.Ο.Π.Α.), όπου ιδρύθηκε το 1995. Αναγνωρισμένη από το κράτος και την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, σκοπός της να φτάσει το Παγκράτιο στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων. Η διάδοση του αθλήματος στον Ελλαδικό χώρο γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, ενώ η Γ.Γ.Α. έχει πραγματοποιήσει 3 σχολές προπονητών Παγκρατίου αθλήματος (1997, 2000) ενώ έχει εκδηλωθεί μεγάλο ενδιαφέρον από πολλές χώρες του εξωτερικού όπου έχει ξεκινήσει η διαδικασία διάδοσης του αθλήματος. Κύρια χαρακτηριστικά του αθλήματος του Παγκρατίου σήμερα είναι η διατήρηση της ορολογίας στη μητρική γλώσσα (αρχαία Ελληνική), το τεχνικό πρόγραμμα που διδάσκει τεχνάσματα τα οποία κατόπιν Ιστορικής Έρευνας έχουν ενταχθεί στην διδακτική ύλη. Επίσης το αγωνιστικό μέρος του Παγκρατίου αθλήματος που χωρίζεται σε 2 μέρη, όπως στην αρχαιότητα σε άνω παγκράτιο και κάτω παγκράτιο. Το αγωνιστικό μέρος του αθλήματος παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, αφού εκτός από την προπόνηση στα κτυπήματα (πυξ λαξ), περιλαμβάνει και την «Πάλη Υποταγής» που χαρακτηρίζεται από κυριολεκτικά εκατοντάδες λαβές - τεχνικές, εξουδετέρωσης του αντιπάλου. Οι κανονισμοί δε, του αθλήματος είναι τέτοιοι που περιορίζουν σημαντικά τους τραυματισμούς, οι οποίοι στα 6 Πανελλήνια πρωταθλήματα που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα, είναι σχεδόν ανύπαρκτοι!Το Παγκράτιο σήμερα εκτός από μια αθλητική δραστηριότητα, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον τόσο σαν τρόπος βελτίωσης της υγείας - φυσικής κατάστασης και αυτοάμυνας, όσο και σαν αντικείμενο μελέτης και έρευνας, από τον σύγχρονο Έλληνα που αναζητά την εθνική του κληρονομιά!


Το παγκράτιο είναι σύνθετη λέξη που προέρχεται από το Παν + Κράτος, που σημαίνει "ο τα πάντα κρατών", αυτός που δηλαδή έχει την απόλυτη δύναμη, εξουσία!
"Παγκρατής" είναι ο τα πάντα κρατών, σύμφωνα με τον σχολιαστή του Σοφοκλή. Ο σχολιαστής του Αισχύλου γράφει ότι ο Ζευς καλείται "παγκρατεύς", διότι επικρατεί, κυριεύει και βασιλεύει πάνω σε όλους. Ο Αριστοφάνης στις θερμοφοριάζουσες αποκαλεί την Αθηνά "παγκρατές κόρα" του Δία. Για τον Ηρακλή έλεγαν ότι "παγκρατές ήτορ έχων", δηλαδή ότι έχει πανίσχυρη καρδιά!
Αργότερα τους τίτλους "παγκρατής", "παντοκράτορας" χρησιμοποίησε και η Εκκλησία για να δηλώσει τη δύναμη του Θεού και του Χριστού.

Ο Αριστοτέλης, στη Ρητορική του αναφέρει: "ο θλίβειν και κατέχειν δυναμένος παλαιστικός, ο δε ως αι τηι πληγήι πυκτικός, ο δ' αμφότερος παγκρατιαστικός" ( παλαιστής είναι αυτός που μπορεί να αρπάζει και να περισφίγγει τον άλλον, πυγμάχος είναι αυτός που καταφέρει πληγές με κτυπήματα, ενώ αυτός που αγώνιζεται και με τους δύο τρόπους είναι παγκρατιαστής).
Ο Φιλόστρατος, καταδεικνύοντας το καλύτερο αγώνισμα στην Ολυμπία λέει χαρακτηριστικά: "εις αυτά ήκεις Ολυμπιά και των Ολυμπιαί το κάλλιστον τούτι γαρ δη ανδρών το Παγκράτιον".

Όλες οι ανατολικές πολεμικές τέχνες προέρχονται από το Παγκράτιο και αυτό το αποδέχονται και οι ίδιοι οι Κινέζοι, Ινδοί, Ιαπωνέζοι και οι Έλληνες, φυσικά, οι οποίοι προσπαθούν να αναβιώσουν το αρχαίο Ελληνικό Παγκράτιο.

Στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν ότι όλα τα αθλήματα γεννήθηκαν από κάποιο Θεό. Για το παγκράτιο, πίστευαν ότι το εφεύρε ο Θησέας, ο οποίος νίκησε τον Μινώταυρο με τέχνασμα παγκρατίου (Πλούταρχος).
Κατά τον Παυσανία το επινόησε ο ήρωας - ημίθεος Ηρακλής.

ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ: ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ Ή ΑΘΛΗΜΑ;

Βέβαια όλα τα ολυμπιακά αγωνίσματα της αρχαιότητας προκύπτουν από τις πολεμικές προετοιμασίες και έχουν άμεση σχέση με τον πόλεμο και τη μάχη. Η ικανότητα να καλύπτεις γρήγορα μια μικρή ή μεγάλη απόσταση τρέχοντας, να υπερπηδάς φυσικά εμπόδια, να ρίχνεις το ακόντιο μακρία και στοχεύοντας, να πυγμαχείς ή να παλεύεις, είναι όλα δραστηριότητες πολεμικής προετοιμασίας. Στην πορεία του, ο αθλητισμός απέκτησε ή διαμόρφωσε καλύτερα, τη δική του ταυτότητα, αποτινάσσοντας την πολεμική χροιά που είχε αρχικά. Έτσι από τη θέσπιση των Ολυμπιακών Αγώνων και μετά, ο λόγος που οι νέοι αθλούνται και αγωνίζονται δεν είναι μόνο για να είναι προετοιμασμένοι για τη μάχη, αλλά μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αγωγής τους, δημιουργώντας έτσι όχι μόνο τον ιδανικό πολεμιστή, αλλά και τον ιδανικό πολίτη!

Γιατί...καρδερίνες;

του Κώστα ΛιακόπουλουΗμερομηνία: 2005-09-26

Στον κόσμο της ορνιθοκουλτούρας, κάθε χομπύστας έχει τις προτιμήσεις του. Οι περισσότεροι είναι αυτοί που ασχολούνται με καναρίνια. Όλοι άλλωστε με καναρίνια ξεκινήσαμε αυτή την ενασχόληση μιας και είναι το πιο κοινό είδος κατοικιδίου πτηνού, το οποίο χαρακτηρίζεται από ευκολία στην αναπαραγωγή και στη φροντίδα. Υπάρχούν όμως και πολλά άλλα είδη τα οποία είναι λιγότερο δημοφιλή και διαδεδομένα. Τα κυριότερα από αυτά είναι τα παπαγαλοειδή, τα εξωτικά (αυστραλέζικα finches κ.α), τα εντομοφάγα (ευρωπαικά αλλά κυρίως ασιατικά είδη) κ.λ.π. Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι ασχολούνται με τα ευρωπαικά ιθαγενή σποροφάγα πτηνά τα οποία και ανήκουν στην οικογένεια των Φριγγιλιδών (Fringillidae). Η καρδερίνα, ο φλώρος, το λούγαρο, ο πύρουλας, το φανέτο, το σκαρθί κ.α. έχουν κερδίσει ένα μεγάλο μέρος των ορνιθοφίλων, κυρίως των ευρωπαίων. Πώς να μην γίνει αυτό άλλωστε μιας και η ευρωπαική Φύση χαρακτηρίζεται από αυτά τα πουλιά και τους ήχους τους. Οι Έλληνες, όπως και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, είχαν ανέκαθεν επαφή με αυτά τα πουλιά, με τη μητέρα Φύση, και μάλιστα τους ήταν πάντα πιο οικεία σε σχέση με το καναρίνι το οποίο προέρχεται από μια μικρή ευρωπαική περιοχή και το οποίο κατά την πολύχρονη οικοσιτοποίηση του, έχει εκφυλίσει τον αρχικό του χαρακτήρα, αυτό του άγριου καναρινιού των ομόνυμων Νήσων.

Είναι αλήθεια οτι το άγριο καναρίνι έκλεψε κατά κάποιο τρόπο την δόξα και την τιμή των άλλων ευρωπαικών αγριόπουλων. Ίσως η εύκολη εκτροφή του, το μελωδικό του κελάηδισμα, η ύπαρξη του μόνο στις Κάναριες Νήσους που το έκανε σπάνιο και του έδωσε αξία ως ανταλλάξιμο εμπορικό είδος. Πάρ'αυτα, τα ευρωπαικά αγριόπουλα κατείχαν μοναδική αξία στις καρδιές των ευρωπαίων. Όλα τα είδη τους είχαν περάσει από το κλουβί, με πρώτο και καλύτερο την καρδερίνα, για την όμορφια των πέντε χρώματων της αλλά και το κελάδισμά της,που όμοιο του δεν υπάρχει. Η χρησιμοποίηση της για τη διασταύρωση με καναρίνι και την παραγωγή του περίφημου μούλου, το οποίο συνδυάζει την ομορφιά και το κελάηδισμα της καρδερίνας με την ανθεκτικότητα αλλά και την εξοικείωση του καναρινιού, έγινε παράδοση αιώνων.Το συστηματικό ζευγάρωμα της στην αιχμαλωσία όμως μετράει λιγότερο από μισό αιώνα.Κι αυτό γιατί το όμορφο και αγαπητό πουλί απαιτούσε πάντα πολλή φροντίδα και ιδιαίτερη μεταχείριση στη διατροφή του και υγιεινή. Σαν πουλί ουδέποτε υπήρξε ευκολοπροσάρμοστο σαν το καναρίνι. Τα ποσοστά επιβιωσιμότητας της στην αιχμαλωσία ήταν πάντα ιδιαίτερα χαμηλά.Τα τελευταία χρόνια, η σωστή παρατήρηση της ζωής της στη Φύση και στην αιχμαλωσία, η τεχνολογία και η επιστήμη με τα μέσα που μας προσφέρει αλλά και η όργανωση και επικοινωνία των φίλων της, έχουν αρχίσει να αποδίδουν καρπούς. Η καρδερίνα έπαψε να είναι εκέινο το αγριοπούλι που "χτυπιέται" στα κάγκελα του κλουβιού και συνήθως δεν μένει ζωντανό για καιρό. Τώρα πια, με πρωτοπόρους ευρωπαίους εκτροφείς, η καρδερίνα έχει μπεί στην φάση της οικοσιτοποίησης και μάλιστα με επιταχυνόμενους ρυθμούς χάρη στην αγάπη των φίλων της, και μάλιστα κρατώντας τα μοναδικά χαρακτηριστικά της για τα οποία είναι τόσο αγαπητή: την ομορφιά της, το μελωδικό της κελάηδισμα, την αεικίνητη φύση της.Γιατί λοιπόν...καρδερίνες; Γιατί:-είναι ίσως από τα πιο μελωδικά ευρωπαικά αγριοπούλια-είναι ίσως το πιο όμορφο από αυτά-είναι σύμβολο της ελληνικής Φύσης-είναι συνυφασμένη με τις παραδόσεις μας-είναι εφικτή η σωστή φροντίδα της πλέον σαν οικόσιτο πτηνό-είναι μια πρόκληση οι δυσκολίες της εκτροφής της, που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο-είναι απερίγραπτο το συναίσθημα να βλέπεις μικρά καρδερινάκια να μεγαλώνουν στη φωλιά σου-είναι θεμιτό να έχουμε συμμετοχή ως Έλληνες στην προσπάθεια οικοσιτοποίησης της που άρχισαν και συνεχίζουν οι λοιποί ευρωπαίοι-είναι η ώρα να σταματήσουμε το ανελέητο κυνηγητό της στην ελληνική Φύση και από φίλοι-εχθροί της να μείνουμε μόνο φίλοι της.

Βασικοί παράγοντες για την επιτυχία στο ζευγάρωμα της καρδερίνας

του Κώστα ΛιακόπουλουΗμερομηνία: 2005-09-27

Σε γενικές γραμμές η καρδερίνα παρουσιάζει μια δικαιολογημένη δυσκολία στην αναπαραγωγή της στο κλουβί. Αυτό γιατί η οικοσιτοποιήση της δεν μετρά τα χρόνια οικοσιτοποίησης του καναρινιού. Τα άτομα καρδερίνας που έχουν γεννηθεί σε κλουβί, διατηρούν ακόμα το άγριο ένστικτο τους το οποίο δεν έχει εκφυλιστεί παρά σε ένα μικρό βαθμό σε σύγκριση με του καναρινιού. Επίσης, δυσκολία παρουσιάζεται και λόγω της ευαίσθητης φύσης του οργανικών λειτουργιών της που δημιουργούν μεγάλες απαιτήσεις π.χ. προσεγμένη διατροφική αγωγή με πληθώρα σπόρων, έλλειψη stress το οποίο δημιουργεί κοκκιδιώσεις κ.α.Τα ποσοστά επιτυχίας είναι χαμηλότερα από αυτά της αναπαραγωγής των καναρινίων, κάτι το οποίο πολλές φορές φοβίζει τους μελλοντικούς εκτροφείς αλλά και απογοητεύει τους ενεργούς. Όμως, όλα είναι εφικτά, και από εμάς εξαρτάται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό η επιτυχία. Ασταθμητοι παράγοντες όπως η απρόσμενη συμπεριφορά των πουλιών, οι ατυχείς συγκυρίες και λάθη απειρίας είναι αναπόφευκτα και δεν χρειαζεται να γίνουν τροχοπέδη στην προσπάθεια μας. Προκείμενου ο εκτροφέας να επιτύχει λοιπόν την αναπαραγωγή της καρδερίνας στο κλουβί, θα πρέπει να λάβει υπόψη του τους εξής παράγοντες:-Κληρονομικότητα. Παράγοντας που όπως και σε όλα τα άλλα πουλιά, καθορίζει τη συμπεριφορά του ατόμου τόσο σε καθημερινή βάση αλλά και στην αναπαραγωγική διαδικασία. Πουλιά από καλούς γονείς συνήθως είναι και καλά πουλιά. Σημαντικό ρόλο παίζει το κτηνιατρικό ιστορικό των γονέων καθώς και στοιχεία της συμπεριφοράς τους πριν αλλά κυρίως κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος. Είναι άκρως επιθυμητό, όταν αγοράσουμε κάποια καρδερίνα από έναν εκτροφέα, να μάθουμε πληροφορίες και ειδικά στοιχεία για τους γονείς της, αν φυσικά αυτό είναι εφικτό. Οι πληροφορίες αυτές μπορούν κάλλιστα να μας βοηθήσουν στην φροντίδα αλλά και στην προετοιμασία για ζευγάρωμα, μιας και είναι αποδεδειγμένο οτι στοιχεία συμπεριφοράς και του χαρακτήρα των γονέων κληρονομούνται στους απογονους. Ένα απλό παράδειγμα μπορεί να δοθεί με την περίπτωση μιας θηλυκιάς η οποία προέρχεται από μητέρα η οποία φτιάχνει είτε άτεχνες φωλιές είτε δεν φτιάχνει καθόλου και ωοτοκεί στον πάτο του κλουβιού. Στην περίπτωση αυτή η θηλυκιά μας μπορέι να έχει κληρονομήσει αυτή την ‘κακή’ συμπεριφορά. Από τη στιγμή που το γνωριζουμε αυτο, έχουμε την προσοχή μας στραμμένη στο να την υποβοηθήσουμε στο χτίσιμο της φωλιάς, εάν όντως αποδειχτεί τετοιου είδους κληρονομική συνέχεια. Παραδείγματα κληρονομικότητας άπτονται πολλών άλλων θεμάτων, όπως οι διατροφικές συνήθειες και προτιμήσεις, ο εύκολος εγκλιματισμός σε συγκεκριμένων διαστάσεων κλουβιά κ.α.-Περιβάλλον. Είναι η πρωταρχική βάση την οποία πρέπει να θέσουμε για την προετοιμασία της επιτυχίας της αναπαραγωγής. Καταρχήν, το ζευγάρι μας θα πρέπει να στεγαστεί σε ένα αρκετά ευρύχωρο κλουβί του οποίου οι διαστάσεις θα πρέπει να είναι το λιγότερο 1μ. x 0.5μ. x 0.5μ. Πολλοί εκτροφείς χρησιμοποιούν κλούβες μεγάλων διαστάσεων(2χ2χ1) προκειμένου να αυξήσουν τις πιθανότητες επιτυχίας του ζευγαρώματος. Να σημειώσω εδώ ότι, το ζευγάρι θα πρέπει να έχει επιλεχθεί με προσοχή και να ενωθεί στις αρχές του χειμώνα, προκειμένου να ταιριάξει. Αυτό συνιστάται γιατί στη Φύση επιλέγουν το ζευγάρι τους κατά τη διάρκεια του χειμώνα όταν ακόμα πετάνε σε σμήνη. Στο κλουβί δεν βάζουμε πολλά κλαδάκια, κατά προτίμηση από ξύλο και όχι πλαστικό, προκειμένου οι καρδερίνες να πετάνε περισσότερο και όχι να πηδάνε από το ένα στο άλλο. Δεν πρέπει να είναι σε μέρος με πολύ ήλιο το καλοκαίρι(π.χ. ταράτσες) και με πολύ κρύο και πολλή υγρασία το χειμώνα και την άνοιξη π.χ. υγρά και κρύα υπόγεια. Ειδικά η υγρασία είναι ιδιαίτερα επιβλαβής για την καρδερίνα και δεν πρέπει να ξεπερνάει το 45% κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής. Γενικότερα, το ξηρό κλίμα ευνοεί την σωστή διαβίωση του ζευγαριού μας. Λίγο πριν την αναπαραγωγική περίοδο βάζουμε 2-3 φωλιές μικρού μεγέθους σε διαφορετικά σημεία του κλουβιού για να επιλέξει η θηλυκή καρδερίνα σύμφωνα με τις προτιμήσεις της. Συνήθως επιλέγει τις φωλιές που βρίσκονται στα μπροστινά μέρη του κλουβιού. Σε εκείνα τα σημεία φροντίζουμε να καλυφθούν με κάποια φυτά πλαστικά ή και φυσικά προκειμένου να δώσουμε στο ζευγάρι μας το αίσθημα ασφάλειας που χρειάζεται και το οποίο είναι από τους βασικούς παράγοντες επιτυχίας. Εδώ θα πρέπει να τονίσω ότι το ζευγάρι μας προκειμένου να ζευγαρώσει θα πρέπει να μην φοβάται και να νιώθει ότι είναι σε ασφαλές μέρος και δεν απειλείται. Η θεωρία του να κοιτάμε το ζευγάρι ή να το πιάνουμε όσο το δυνατόν λιγότερο είναι απορριπτέα γιατί η επαφή με τον εκτροφέα, είτε με την παρατήρηση είτε με την συχνή ενόχληση επιβάλλεται. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι με αυτόν τον τρόπο το ζευγάρι μας θα νιώσει τον εκτροφέα κομμάτι του περιβάλλοντος στο οποίο διαβιεί και όχι μια απειλή η οποία φευγαλέα και πολλές φορές με ανιχνεύσιμο τρόπο (από το ζευγάρι) παρατηρεί (παραμονεύει) από μακριά την κατάσταση του, όπως ακριβώς δρα και κάθε φυσικός εχθρός της καρδερίνας στη Φύση.-Διατροφή. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η καρδερίνα, όντας ένα σποροφάγο πουλί, τρέφεται στη Φύση με 20-25 διαφορετικά είδη σπόρων. Σκοπός του εκτροφέα είναι να παρέχει όσο περισσότερα είδη από αυτά μπορεί. Η θεωρία αυτή ακολουθείται επίσης και στις υπόλοιπες τροφές και συμπληρώματα. Αναλυτικότερα, θα πρέπει ο εκτροφέας να εστιάσει στην προσπάθεια να ακολουθήσει μια διατροφική αγωγή για τα πουλιά του όσο το δυνατόν πιο κοντά στη Φύση. Λέω ’όσο πιο κοντά’ γιατί είναι αδύνατη η ταύτιση 100%. Ειδικότερα, ένα μίγμα-βάση αρκετά πλούσιο σε σπόρους (όχι κελαηδίνη), μπορεί να αγοραστεί από το εμπόριο (ειδικό για καρδερίνες) ή να προετοιμαστεί από τον ίδιο τον εκτροφέα. Χορηγείται ολόκληρη τη χρονιά με αναλογίες που άπτονται της διάθεσης του στη Φύση θεωρητικά. Έτσι προετοιμάζεται η επερχόμενη αναπαραγωγική περίοδος, έχοντας χορηγηθεί μια ισορροπημένη και φυσική διατροφή που θα έχει δώσει όλες τις ουσίες που χρειάζονται τα ζευγάρια μας για να έχουν υγεία και το απαιτούμενο σθένος, όπως και στη Φύση (όσο είναι δυνατόν). Με την αναπαραγωγική περίοδο, φροντίζουμε να εμπλουτίσουμε ακόμα περισσότερο το μίγμα μας με σπόρους που βρίσκουν τα πουλιά αυτή την περίοδο (της Άνοιξης), όπως ραδικόσπορο, μαρουλόσπορο, ψιλό μαύρο ηλιόσπορο κ.λ.π. Πέραν των θρεπτικών ουσιών που αυξάνονται, ακόμα και το ξεκίνημα διάθεσης των σπόρων αυτών στα ζευγάρια μας, επιταχύνει την αναπαραγωγική διαδικασία μιας και η ύπαρξη τους δηλώνει την Άνοιξη και αλλάζει το μεταβολισμό τους και το βιολογικό τους ρολόι. Το εμπλουτισμένο μας μίγμα είναι και το βασικό στοιχείο διατροφής των νεοσσών που θα ταϊστούν από τους γονείς. Η συνοδεία αυγοτροφής πλούσιας σε ζωικές πρωτεΐνες (αυγά μυρμηγκιών, σκουλήκια κ.α.) αποτελεί κλειδί αναπαραγωγικής διατροφής αλλά και της σωστής ανάπτυξης και επιβίωσης των νεοσσών. Η απουσία της προκαλεί τη λεγόμενη ’θνησιμότητα των 7 πρώτων ημερών’. Η χορήγησή της μαζί με ένα υδατοδιαλυτό πολυβιταμινούχο συμπλήρωμα κατά τις πρώτες μέρες τουλάχιστον, μειώνει δραματικά την θνησιμότητα των νεοσσών. Το αυγό είναι επίσης ένα σημαντικό συμπλήρωμα στη διατροφή τόσο του ζευγαριού αλλά και των νεοσσών. Χόρτα και πρασινάδα συνηθίζεται να μην δίνεται στους νεοσσούς παρά μετά την συμπλήρωση 1 μηνός. Η χορήγηση τους όμως πριν την αναπαραγωγική περίοδο στα ζευγάρια μας είναι θεμιτή, ιδίως με την μορφή του ανθισμένου ραδικιού, ζοχού, αντράκλας το καλοκαίρι κ.α. Τέλος, η χορήγηση, ασβεστούχων και ιωδιούχων ουσιών είναι και αυτή απαραίτητη στην αναπαραγωγική διατροφή.-Πρόληψη ασθενειών. Η καρδερίνα όντας ένα τόσο ευαίσθητο πουλί, το οποίο και υπολείπεται την ανθεκτικότητας του καναρινιού, χρήζει προσοχής όσον αφορά την πρόληψη των ασθενειών στις οποίες και είναι επιρρεπές. Κατά κύριο λόγο, η καρδερίνα είναι ευαίσθητη στις εντερικές διαταραχές, στις οποίες ο εκτροφέας θα πρέπει να εστιάσει το ενδιαφέρον του μιας και σε αυτές αποδίδονται το 90% των απωλειών, και παρουσιάζει ανθεκτικότητα σε άλλα είδη π.χ. αναπνευστικά. Είναι διάσημο το ’καρίνιασμα’ της καρδερίνας, το οποίο είναι απλά και μόνο το αδυνάτισμα του σώματός της λόγω κυρίως εντερικών τα οποία και δημιουργούνται από διάφορους παθογόνους μικροοργανισμούς και αποδυναμώνουν το πουλί με αποτέλεσμα να μην μπορεί να λάβει τα απαραίτητα διατροφικά στοιχεία που απαιτεί ο οργανισμός του. Οι παθογόνοι αυτοί οργανισμοί π.χ. κοκκίδια, πολλές φορές βρίσκονται σε λανθάνουσα μορφή στο έντερο της αλλά από εξωγενείς παράγοντες π.χ. στρες, υψηλή θερμοκρασία, κακή διατροφή, περιττώματα κ.α. ενεργοποιούνται. Η μετάδοση τους στα αυγά αλλά και στους νεοσσούς αποτελεί παράγοντα υψηλού κινδύνου για την εκτροφή και την επιτυχία της. Η καλή καθαριότητα και απολύμανση του κλουβιού και του χώρου, η ύπαρξη κάγκελου στον πάτο του κλουβιού που να διαχωρίζει τα άτομα από τα περιττώματα τους και η προσεγμένη και ολοκληρωμένη διατροφή είναι στοιχεία που περιορίζουν τον κίνδυνο. Η χορήγηση μια προληπτικής αγωγής με αντικοκκιδιακές ουσίες κατά τη διάρκεια της πτερόρροιας κατά την οποία το πουλί εξασθενεί και είναι ευάλωτο, καθώς και πριν αλλά και μετά την αναπαραγωγή είναι επιβεβλημένη. Ένα μήνα πριν την αναπαραγωγική περίοδο θα πρέπει να χορηγήσουμε για 3-5 μέρες τις ουσίες αυτές στο ζευγάρι και μετά θα πρέπει να ακολουθήσει ένα διάλυμα πολυβιταμινών για 2-3 μέρες. Το ίδιο θα πρέπει να γίνει και μετά την 15η μέρα ζωής των νεοσσών, δηλαδή από τη στιγμή που θα αφήσουν τη φωλιά. Για θεραπευτικούς λόγους συνήθως χορηγούμε τη διπλάσια ποσότητα με την εμφάνιση των συμπτωμάτων, συνοδευόμενη με μίγμα λιπαρών σπόρων για παροχή επιπλέον θερμίδων και επίσης παροχή μεγαλύτερης θερμοκρασίας για να ισορροπήσουμε την πτώση της θερμοκρασίας του σώματός τους που παρατηρείται σε αυτές τις περιπτώσεις ασθένειας. Η αποφυγή απωλειών και ο μηδενισμός των θανάτων είναι εφικτός με την παραπάνω τακτική και αποτελεί μια από τις πιο καλοδεχούμενες ’νίκες’ για τον εκτροφέα. -Παρατήρηση. Είναι άκρως σημαντικό να παρατηρούμε διαρκώς το ζευγάρι μας. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, μπορούμε και αντιλαμβανόμαστε τυχόν προβλήματα που μπορεί να προκύψουν κατά την αναπαραγωγική διαδικασία (ταίριασμα ζευγαριού, ωοτοκία, επώαση, εκκόλαψη, δαχτυλίδωμα νεοσσών, διατροφικές ανάγκες κ.λ.π. και τα αντιμετωπίζουμε έχοντας υπόψη μας παρόμοια περιστατικά για τα οποία έχουμε λάβει γνώση από άλλους εκτροφείς ή βιβλιογραφία αλλά και συλλέγουμε τα δικά μας στοιχεία για μεμονωμένες περιπτώσεις που μπορεί να μας τύχουν. Η παρατήρηση είναι σημαντική μέθοδος για τον εκτροφέα, και η καταγραφή της βοηθά τόσο στην επίλυση προβλημάτων εν τη γενέσει τους όσο και στην συλλογή εμπειρίας στο ζευγάρωμα της καρδερίνας το οποίο παρουσιάζει τις ιδιαιτερότητες που προανέφερα. -Υπομονή. Το εφόδιο του σωστού εκτροφέα! Αυτό είναι βασικό στοιχείο και πρέπει να διατηρείται ανά πάσα στιγμή. Πολλές φορές ο εκτροφέας καλείται να αντιμετωπίσει ατυχίες στην εκτροφή της καρδερίνας, περισσότερες ίσως από κάθε άλλο πουλί. Ανεξήγητα περιστατικά όπως αργοπορία στο ζευγάρωμα, χαλασμένες φωλιές, σπασμένα αυγά, θάνατοι νεοσσών κ.α. προκαλούν την απογοήτευση και την οργή αλλά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με σύνεση και σε καμμιά περίπτωση να μην συνοδεύονται από σπασμωδικές κινήσεις οι οποίες και θα επηρεάσουν την μετέπειτα συνέχεια της αναπαραγωγικής μας προσπάθειας. Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα και θα πρέπει να τα δεχόμαστε όσο πιο υπομονετικά μπορούμε.

Κοινωνικοποίηση της καρδερίνας

του Νίκου ΝικολακάκηΗμερομηνία: 2005-11-16

Έχουν γραφτεί πολλά σχετικά με συνήθειες που ακολουθούν οι εκτροφείς σχετικά με την εξοικείωση των ωδικών στα σπίτια μας. Μέχρι και στις μέρες μας μερικοί ακόμη φοβούνται ακόμη τις καρδερίνες, λόγω των ιδιαιτεροτήτων και δυσκολιών που παρουσιάζει αυτό το πουλί. Πρέπει όμως να παραμείνουμε σ’αυτές τις δυσκολίες προσαρμογής , τα μη , μήπως , μη τυχόν κτλ , ή να προσπαθήσουμε να τις αλλάξουμε ; Αναρωτιόμαστε.Είναι εφικτή η κοινωνικοποίηση της καρδερίνας ; Βάζοντας μερικούς βασικούς κανόνες στη συμπεριφορά μας για τις καρδερίνες , θα πετύχουμε αξιοθαύμαστα αποτελέσματα. Τόσο απλά.Αρκεί να το αποφασίσουμε να το εφαρμόσουμε. Οι καρδερίνες μας θα αποδειχτεί ότι θα μεταμορφωθούν και θα γίνουν οικείες όπως τα καναρίνια.Τολμώ να πω ίσως και πιο οικείες !!! Μάλιστα στην εποχή της αναπαραγωγής ! Και όμως είναι δυνατόν. Οι σχέσεις που αποκτούμε με το ζευγάρι ,είναι θα λέγαμε ,σαν συνεργασία για τα επόμενα στάδια.Δηλαδή ζευγάρωμα-χτίσιμο φωλιάς-ωοτοκία-επώαση-τάισμα νεοσσών.Συνεχίζεται ακόμη και στις αναγνωριστικές πρώτες πτήσεις των νεοσσών. Το πρώτο που πρέπει να εφαρμόσουμε είναι η επανάληψη τις ίδιες ώρες της ημέρας. Αναφέρομαι σε ζευγάρια που τα έχουμε μέσα στο σπίτι ως επί το πλείστον , αλλά και στα ζευγάρια που έχουμε στο μπαλκόνι μας. Όσοι από εμάς που δεν διαθέτουμε ειδικά δωμάτια εκτροφής – αναπαραγωγής. Κάνοντας αρμονικές κινήσεις , πλησιάζουμε από το ίδιο μέρος και στεκόμαστε στο ίδιο μέρος. Κάνουμε όλες τις ασχολίες μας (του σπιτιού) σαν να μην υπάρχουν πουλιά γύρω μας. Αυτές παρακολουθούν.Ακούμε τη μουσική μας όσο δυνατά και άν την ακούμε , πίνουμε τον καφέ μας μπροστά τους. Αλληλοκοιταζόμαστε.Διαλέγουν τα πουλιά ένα μέρος ή γωνιά που να βλέπουν καλά. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι η καρδερίνα είναι πουλί που θέλει να έχει ελεύθερο οπτικό πεδίο μπροστά της.Το διαπιστώνουμε αυτό από το σημείο ή γωνιά που κάθεται το πουλί μέσα στο κλουβί. Αν ακολουθήσουμε τα παραπάνω σε λίγο καιρό θα διαπιστώσουμε διαφορετική συμπεριφορά από τα πουλιά μας. Αρμονικότερο πέταγμα,καθόλου νευρικότητα,ενδείξεις φόβου,χτυπήματα κτλ. Ό,τι δουλειά κάνουμε μέσα στο κλουβί την κάνουμε όσο το δυνατόν με τις ίδιες ήπιες κινήσεις και καθόλου βεβιασμένα. Τα αποτελέσματα που θα έχουμε με την συμπεριφορά αυτή θα είναι σημαντικά. Θα έχουμε κοινωνικά πουλιά , πουλιά που δεν θα φοβούνται .Το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι θα ζευγαρώνουν πιό εύκολα και πιο πρώιμα απ’ότι φανταζόμαστε. Θα φτάσουμε σε σημείο να σηκώνουμε τη μάνα από τη φωλιά όταν έχει μικρά,να την αφήνουμε στο κλαδί,να παίρνουμε τα μικρά να τα βλέπουμε (μαζί με τη φωλιά ) και να τα δαχτυλιδώνουμε,να τα φωτογραφίζουμε και να τα παρατηρούμε.Δεν θα έχουμε κανένα πρόβλημα. Είναι εφικτή λοιπόν η κοινωνικοποίηση και τολμώ να το πω αυτό γιατί το διαπίστωσα , και μάλιστα την θεωρώ αναγκαία έτσι ώστε να έχουμε θετικά αποτελέσματα.

Χρώμα και συνθήκες διαβίωσης
του Κώστα ΜπρόμηΗμερομηνία: 2005-12-31

Η καρδερίνα όπως και όλα τα άλλα άγρια πουλιά όλη την ημέρα πετάει εδώ κι εκεί εις αναζήτηση της τροφής της . Χρειάζεται λοιπόν τρομερά ποσά ενέργειας εάν θέλει να επιβιώσει . Την ενέργεια αυτή την λαμβάνει από μια ποικιλία σπόρων και μερικών εντόμων ή σκουληκιών . Οι θρεπτικές ουσίες διασπώνται και εξασφαλίζουν την απαραίτητη ενέργεια στον ζωντανό οργανισμό μέσα από μια διαδικασία που είναι γνωστή σε όλους μας ως μεταβολισμός . Κατα τον μεταβολισμό ο οργανισμός μετατρέπει το «φαγητό» σε ενώσεις , που είναι απαραίτητες είτε για να οξειδωθούν για να παραχθεί ενέργεια , είτε ως πρώτη ύλη για την σύνθεση μορίων που είναι απαραίτητα ως δομικά υλικά (φτερά ,νύχια ,αυγά) ή λειτουργικά υλικά (αίμα, κύτταρα ,οστά κ.λ.π.)Είναι φανερό λοιπόν οτι κατα την περίοδο της αναπαραγωγής και της πτερόρροιας επιβάλλεται τα πουλιά να λαμβάνουν άφθονη τροφή και σε μεγάλη ποικιλία . Επίσης το διαιτολόγιό τους θα πρέπει να εμπεριέχει σε ένα μεγάλο ποσοστό πρωτεΐνες αφού αυτές είναι κατα κύριο λόγο τα δομικά συστατικά των κυττάρων . Έτσι λοιπόν η προσφορά μιας καλής τροφής με μεγάλη ποικιλία σπόρων θα ήταν ότι καλύτερο . Πηγή καλής ποιοτικά πρωτεΐνης θα μπορούσε να είναι το βραστό αυγό ενώ το κέλυφος προμηθεύει το πουλί με το απαραίτητο ασβέστιο . Απαραίτητα πιστεύω είναι και τα πράσινα λαχανικά όπως το μαρούλι , το μπρόκολο ή ο ζοχός , ειδικά την περίοδο της πτερόρροιας , αφου είναι πλούσια σε βιταμίνες αλλά και χρωστικές ουσίες . Αφού εξασφαλίσουμε στα πουλιά μας όλα τα παραπάνω και καλύψουμε τον παράγοντα διατροφή θα περίμενε κανείς ότι μετά την πτερόροια οι καρδερίνες του θα ήταν όπως και αυτές που κυκλοφορούν ελεύθερες στη φύση . Όμως σπάνια είναι έτσι.Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν άνθρωπο που έχει την δυνατότητα να φάει ότι επιθυμεί και όσο επιθυμεί αλλά λόγω της δουλειάς του ή γενικά λόγω του τρόπου ζωής που κάνει δεν έχει ελεύθερο χρόνο για να ασκηθεί . Πολλή σύντομα ο άνθρωπος αυτός θα καταλήξει υπέρβαρος , δυσκίνητος με λιγοστή όρεξη για ζωή και σίγουρα με πολλή κακή φυσική κατάσταση . Σιγά σιγά θα πηγαίνει απο το κακό στο χειρότερο και σαν μια παρατημένη μηχανή μοιραία θα χαλάσει .

Χρειάζεται επειγόντως «σέρβις» λοιπόν . Γυμναστήριο , κολύμπι , περπάτημα κι ότι άλλο θα κάνει τον μεταβολισμό του να επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα . Κατα τον ίδιο ακριβώς τρόπο και οι καρδερίνες μας χρειάζονται «σέρβις» κατα την περίοδο της πτερόροιας . Ας μην ξεχνάμε οτι έχουν τελειώσει μια αναπαραγωγική περίοδο με ότι αυτό συνεπάγεται . Αν τις περιορίσουμε σε ένα μικρό μονόκλουβο μια δυο σαιζόν θα καταλήξουν να έχουν κακοσχηματισμένα ευαίσθητα φτερά που με το παραμικρό στρές θα πέφτουν και θα οδηγούν το πτηνό απο πτερόροια σε πτερόροια και σταδιακά στο θάνατο . Ας μη μιλήσουμε δε για την ποιότητα των χρωμάτων . Όσα γράφω τα ξέρω απο ιδία πείρα αλλά και απο συζητήσεις με άλλους εκτροφείς άγριων πουλιών και καναρινιών. Το πέταγμα σε μεγάλη κλούβα για τουλάχιστον 2 με 3 μήνες είναι MUST . Αν δεν υπάρχει μεγάλη κλούβα καλή λύση είναι και μια διπλή ζευγαρώστρα με μόνο δύο ξυλάκια στις δύο άκρες της . Ποτέ μα ποτέ δεν έχω δεί πουλιά «χτυπημένα» σε μουτόκλουβα να είναι ωραιόχρωμα και καλοσχηματισμένα . Δοκιμάστε το και στα καρδερινοκάναρα και θα δείτε την διαφορά στα χρώματά τους . Ίσως δείτε και τον σχηματισμό νέων χρωμάτων που υπήρχαν στον γονότυπο αλλα δεν εκδηλώθηκαν ποτέ στον φαινότυπο του πουλιού .

ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Χοφενχάιμ 2,00! !
Οσέρ του 1,95!
Μπρέσια, 1,90
ΕΝΑ 80 ΑΡΙ ΕΥΡΟ ΠΟΥΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ

Αγαπόρνις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αγαπόρνις (ετυμ. αγάπη + όρνις = πουλί της αγάπης, αγγλ. lovebird) είναι η κοινή ονομασία ενός παπαγάλου μικρού μεγέθους από την Αφρική. Έχει πολύ στοργική συμπεριφορά, από την οποία προέρχεται και το όνομά του. Έχει παρατηρηθεί ότι το πουλί αυτό αναπτύσσει με το ταίρι του ιδιαίτερα στενούς δεσμούς, οι οποίοι συχνά κρατάνε για μια ζωή και είναι τόσο ισχυροί, ώστε εάν ψοφήσει το ένα από τα δύο πουλιά, σύντομα ακολουθεί και το άλλο. Για το λόγο αυτό οι αγαπόρνιθες αποκαλούνται και «αχώριστοι». Πολλοί θεωρούν ότι οι αγαπόρνιθες σε αιχμαλωσία πρέπει να ζουν πάντα μαζί, και να μην αγοράζονται μεμονωμένα. Άλλοι θεωρούν ότι ένας αγαπόρνις μπορεί να ζει κοντά στους ανθρώπους χωρίς ταίρι, φτάνει να του δείχνουν ιδιαίτερη αγάπη και στοργή. Η διάρκεια ζωής τους είναι 10-15 χρόνια

Οι αγαπόρνιθες έχουν μήκος 13-17 εκατοστά, και ζυγίζουν 40-60 γραμμάρια. Η ουρά τους είναι μάλλον κοντή σε σχέση με το σώμα τους – συγκριτικά με άλλους παπαγάλους – ενώ το ράμφος τους μάλλον μεγάλο.

Είδη αγαπορνίθων
Υπάρχουν 9 διαφορετικά είδη αγαπορνίθων:
Agapornis roseicollis (ερυθρόλαιμος)
Agapornis personata
Agapornis fischeri
Agapornis lilianae
Agapornis nigrigeni (μαυρομάγουλος)
Agapornis canus (της Μαδαγασκάρης)
Agapornis taranta (αβυσσηνιακός)
Agapornis pullarius (φαιοπρόσωπος)
Agapornis swinderniana («με μαύρο κολάρο»)

Άλλος ένας αγαπόρνις roseicollis

Οι αγαπόρνιθες ως κατοικίδια
Οι αγαπόρνιθες είναι ζωηρά πουλιά που κελαηδούν δυνατά πολλές ώρες την ημέρα, κατά συνέπεια δεν είναι τα πιο κατάλληλα για όσους χρειάζονται ησυχία. Κατά κανόνα δεν μιλούν, αν και λέγεται ότι μπορούν να μιμηθούν την ανθρώπινη ομιλία αν εκπαιδευτούν από μικροί. Χρειάζονται ευρύχωρο κλουβί γιατί είναι πολύ κινητικοί, και παιχνίδια για να παίζουν. Σε αντίθετη περίπτωση μπορεί να μαδήσουν τα πούπουλά τους και να παρουσιάσουν προβλήματα συμπεριφοράς. Τους αρέσει να κάνουν μπάνιο στο νερό, οπότε μια ειδική μικρή μπανιέρα είναι απαραίτητο στοιχείο στο κλουβί τους. Επίσης χρειάζονται να μασούν γι' αυτό πρέπει να έχουν τα ανάλογα αξεσουάρ, αλλά και να παρακολουθούνται όταν βγαίνουν από το κλουβί, για να μην προκαλέσουν κάποια σχετική ζημιά (π.χ. μάσημα ηλεκτρικών καλωδίων).

[Επεξεργασία] Διατροφή
Τρέφονται με παπαγαλίνη, ηλιόσπορους και διάφορα φρέσκα λαχανικά, όπως σπανάκι

ΑΡΣΕΝΙΚΟ Η ΘΥΛΗΚΟ;

Γενικά τα lovebirds είναι σεξουαλικά monomorphic, σημαίνει ότι το αρσενικό και το θηλυκό των ειδών φαίνονται όμοια.
Αλλά για να είναι συγκεκριμένο, των lovebirds εμπίπτει σε τρεις κατηγορίες:
1. Η πρώτη ομάδα είναι διαφορετική στην εξωτερική εμφάνισή τους και μπορεί να ταξινομηθεί όπως διμορφική. Αυτή η πρώτη ομάδα αποτελείται από το Abyssinian Lovebird (toranta Agapornis), τη Μαδαγασκάρη Lovebird (cana Agapornis), και το κόκκινος-αντιμέτωπο Lovebird (pullaria Agapornis).
2. Η δεύτερη ή ενδιάμεση ομάδα είναι πιό δύσκολη να διαφοροποιήσει από την εμφάνιση. Αυτή η δεύτερη ομάδα αποτελείται από το ροδάκινο-αντιμέτωπο Lovebird (reseicollis Agapornis) και το μαύρος-πιαμένο Lovebird (swinderniana Agapornis).
3. Στην τρίτη ομάδα, η λευκιά ομάδα μάτι-δαχτυλιδιών, δεν υπάρχει καμία καθορισμένη διαφορά που μπορεί να δει. Στο άσπρο μάτι-δαχτυλίδι η ομάδα είναι το Nyasa Lovebird (lilianae personata Agapornis), μαύρος- Lovebird (nigrigenis personata Agapornis), το Fischer’s Lovebird (fisheri personata Agapornis), και το καλυμμένο Lovebird (personata personata Agapornis). Της λευκιάς ομάδας μάτι-δαχτυλιδιών πρέπει να καθοριστεί από είτε έναν χειρουργικό έλεγχο, ενδοσκόπηση, που μπορεί να γίνει από πολλούς κτηνιάτρους ή με μια δοκιμή DNA, συνήθως ένα δείγμα αίματος ή μερικοί μάδησαν τα φτερά που στάλησαν για να εντοπιστούν σε ένα εργαστήριο.
σύνδεσηΓενικοί κανόνες για το φύλο ενός lovebird(o'hj ως absolutes):
* Οι κότες τείνουν να είναι πιό εύρωστες και βαρύτερες στην κατασκευή.
* Τα αρσενικά έχουν συχνά τον εντονότερο χρωματισμό.
* Το θηλυκό θα καθίσει σε μια πέρκα με τα πόδια της που διαδίδονταιπεραιτέρω χώρια από το αρσενικό.
* Τα θηλυκά δαγκώνουν σκληρότερα.
* Η δραστηριότητα κτηρίου φωλιών είναι ισχυρότερη στο θηλυκό.
* Τα αρσενικά ταϊ'ζουν το θηλυκό.
* Παρακολουθήστε τη φλόγα φτερών διαφορετικά όταν συναντιούνται τα πουλιά. Τα θηλυκά παρουσιάζουνη ουρά επενδύει με φτερά για να είναι του ίδιου μήκους (κατ' ευθείαν απέναντι),τα αρσενικά κρατούν ότι τα φτερά ελαφρώς (στρογγυλεμμένος).
* Τα αρσενικά κάθονται έξω από το κιβώτιο φωλιών κατά τη διάρκεια της ημέρας
* Τα θηλυκά κάθονται μέσα στο κιβώτιο φωλιών κατά τη διάρκεια της ημέρας.
* Θηλυκά επιθετικότερα προστατεύοντας το έδαφός τους.
* Τα θηλυκά είναι εξουσιάζουν συνήθως.
* Τα αρσενικά κάνουν κακή χρήση μερικές φορές των νεοσσών.
Ο πιό αξιόπιστος τρόπος είναι: τα θηλυκά γεννούν τα αυγά.σύνδεση
Μια πρωκτική επιθεώρηση μπορεί να γίνει αλλά παίρνει την εμπειρία αυτά τα πουλιά για να κάνει έναν δίκαιο προσδιορισμό. Βασικά υπάρχουν δύο κόκκαλα αποκαλούμενα ossa pubes στη ventral πλευρά της λεκάνης και το θηλυκό θα είναι ευρύτερο χώρια από το αρσενικό.
Εάν δεν μπορείτε να πείτε οπωσδήποτε που lovebird είναι αρσενικός ή θηλυκός,ένας κτηνίατρος μπορεί να διατάξει μια δοκιμή DNA ή εργαστηρίων.

ΥΒΡΙΔΙΑ MASKED LOVEBIRD

ΥΒΡΙΔΙΑ MASKED LOVEBIRD
1ΥΒΡΙΔΙΑ MASKED LOVEBIRD
1. Dark green
2. Olive green
3. Mauve
4. Yellow
5. Pastel green
6. Pastel dark green
7. Pastel olive
8. Pastel blue
9. Pastel blue

10. Pastel cobaltblue
11. Pastel cobaltblue
12. Pastel mauve
13. Pastel cobaltblue violet
14. Lutino
15. Albino
16. Halfisider

MASKED LOVEBIRD

Συνομοταξία: AnimaliaOμοταξία: ChordataKλάση: AvesTάξη: PsittaciformesOικογένεια: PsittacidaeΓένος: AgapornisEίδος: personatusKοινή ονομασία: Masked lovebird (Eng), Schwarzkoepfchen (Ger), Inseparable cabecinegro (Esp)
BIOTOΠOΣ: Zει σε θαμνότοπους με ακακίες και σε χορτολιβαδικές εκτάσεις σε υψόμετρο 1.100-1.800 m.
ΒιολογίαEΠOXH ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Aπό Mάρτιο μέχρι Aπρίλιο και από Iούνιο έως Aύγουστο.ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ: 3-6 αβγά.ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΠΩΑΣΗΣ: 20 ημέρες.ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ABΓOY: 2,3×1,7 cm.
Γενικές πληροφορίεςΜΕΓΕΘΟΣ: 15 cm.MHKOΣ ΦTEPOYΓAΣ: 9-10 cm.ΜΗΚΟΣ ΟΥΡΑΣ: 4-4,5 cm.ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: O γενικός χρωματισμός είναι πράσινος-κίτρινος. Στo μέτωπο, στο στέμμα και στα μάγουλα το χρώμα είναι καφέ-μαύρο. Tο πίσω μέρος του κεφαλιού είναι λαδί, το στήθος και μια πλατιά λωρίδα στον αυχένα είναι κίτρινα, ενώ το πάνω μέρος του στήθους σε πολλά πουλιά είναι πορτοκαλί-κόκκινο. Oι πλευρές του σώματος, η κοιλιά και τα φτερά από την πάνω πλευρά της ουράς είναι κιτρινοπράσινα, οι γλουτοί είναι απαλό μπλε, τα κάτω καλυπτήρια φτερά είναι γκρι-μπλε και πράσινα. Η ουρά είναι πράσινη, το εξωτερικό φτέρωμα με πορτοκαλοκίτρινες λωρίδες με μαύρη κατάληξη εσωτερικά και εξωτερικά. Tο ράμφος είναι κόκκινο, με κίτρινη βάση στο πάνω μέρος του. Η ίριδα είναι καφέ με λευκό χρώμα στον οφθαλμικό δακτύλιο. Τα πόδια είναι γκρι.ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ-ΘΗΛΥΚΟΥ: Tο θηλυκό είναι μεγαλύτερο από το αρσενικό και έχει μικρότερο κεφάλι.

Lovebird: Peach Face
Κοινή Ονομασία: Lovebird Peach Face
Επιστημονική Ονομασία: Agapornis roseicollis roseicollis
Είδος: Παπαγάλοι
Διάρκεια Ζωής: 15 έτη
Μιλάει;: Όχι
Χαρακτηριστικά: Χειλάκι πετροκέρασο και μάγουλο βερίκοκο... το Peach Face είναι πρώτο στις προτιμήσεις ιδιοκτητών κατοικίδιων Lovebirds. Με πολλά από τα χαρακτηριστικά μεγαλύτερων πτηνών του είδους, αποκαλούνται συχνά "μεγάλοι παπαγάλοι σε μικρό σώμα" (15 εκατοστά). Συνήθως δεν μιλούν, αλλά είναι καλοί στις μιμήσεις και βγάζουν άναρθρους ήχους που μοιάζουν με λέξεις. Πέρα από την ανάποδη τραμπάλα, λατρεύουν ένα καλό... Κουρεματάκι!
Προέλευση: Αφρική
Ο Χώρος τους: Κλουβί διαστάσεων 55 εκατ. μήκος, 45 εκατοστά ύψος και 45 εκατ. πλάτος, για κάθε ένα Lovebird. Κρεμάστε το κλουβί τους στο δωμάτιο του σπιτιού που περνάτε τις περισσότερες ώρες της ημέρας.
Διατροφή: Τα αφρικάνικα Peach Faced Lovebirds χρειάζονται διατροφή πιο πλούσια σε λιπαρά από τα άλλα είδη και οι σπόροι πρέπει απαραιτήτως να συμπληρώνουν τη δίαιτά τους.
Τροφές που επιτρέπονται: Φρέσκα λαχανικά, καλαμπόκι, αρακάς, φασόλια, μπρόκολο, ψιλοκομμένο καρότο και φρούτα.
Τροφές που απαγορεύονται: Κατεψυγμένο μαρούλι και λάχανο, καφεΐνη, κόλα, σοκολάτα, αβοκάντο και ζαχαρώδη ή αλμυρά σνακς. Πάντα απομακρύνετε τα απομεινάρια των τροφών τέσσερις ώρες μετά το τάισμα, για να μην αλλοιωθούν. Βάζετε άφθονο φρέσκο νερό κάθε μέρα και πάντα πλένετε το πιατάκι τους με προσοχή.
Ειδικές απαιτήσεις: Ψαλιδίζετε συχνά τα φτερά του και καθαρίζετε με προσοχή το κλουβί του.

ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΣΑΣ ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ

ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΣΑΣ ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ 1. Ατυχήματα στο δρόμο Μπορεί να τύχει να δείτε το ατύχημα ή ο σκύλος σας να επιστρέψει στο σπίτι τραυματισμένος. Τι πρέπει να κάνετε; Εμποδίστε την κάθε κίνηση του σκύλου και βγάλτε τον αμέσως από το δρόμο (βλέπετε σημειώσεις παρακάτω για τη μεταφορά τραυματισμένου σκύλου ώστε να μη σας δαγκώσει). Προσέχετε ιδιαίτερα τα τραυματισμένα άκρα. Βάλτε μια κομπρέσα με κρύο νερό, χρησιμοποιώντας βρεγμένο βαμβάκι όπου υπάρχει αίμα, και προπαντός κρατήστε το σκύλο σε μέρος ζεστό και άνετο. Τηλεφωνήστε αμέσως στον κτηνίατρό σας για περισσότερε οδηγίες. 2. Πληγές στα πόδια Ξαφνικό μάτωμα στα πόδια, είτε ο σκύλος κουτσαίνει είτε όχι. Τέτοια τραύματα μπορούν να προκληθούν στη θάλασσα ή σε οικοδομές. Παρόμοια συμπτώματα παρατηρούνται και από σπασμένο νύχι. Αν τρέχει πολύ αίμα, τυλίξτε το πόδι με βαμβάκι και στη συνέχεια με επίδεσμο προσέχοντας η πίεση να είναι ίδια παντού. Μη λυγίζετε ποτέ σπασμένο νύχι. Πηγαίνετε το σκύλο σας αμέσως στο κτηνίατρο. Ποτέ μη χρησιμοποιείται ελαστικό επίδεσμο ή άλλο υλικό που να σφίγγει πολύ. 3. Τραυματισμός στο μάτι Το μάτι φαίνεται ερεθισμένο ή είναι κλειστό. Ψάξτε να δείτε αν έχει μπει κάτι μέσα στο μάτι του σκύλου. Αφαιρέστε το οποιοδήποτε ξένο σώμα πλένοντας το μάτι με χλιαρό νερό. Κρατήστε το σκύλο σε ημίφως μέχρι να τον πάτε στο κτηνίατρο. Αν αυτό δεν μπορεί να γίνει αμέσως, βάλτε μια σταγόνα παραφινέλαιο ή ελαιόλαδο στο μάτι και μην αφήνετε το σκύλο να το τρίβει με το πόδι του ή επάνω σε αντικείμενο. 4. Οξεία διάρροια Ακαθαρσίες ρευστές που μπορεί να περιέχουν και αίμα, συχνά συνοδεύονται από εμετό και αδυναμία στα πίσω πόδια. Μη δίνετε καθόλου τροφή και κρατήστε το σκύλο σε μέρος ζεστό. Βρέχετε το στόμα και τα ούλα με χλιαρό διάλυμα: μια κουταλιά της σούπας γλυκόζη ή ζάχαρη σε ½ λίτρο νερού. Αν ο σκύλος είναι εξασθενημένος, πηγαίνετέ τον αμέσως στον κτηνίατρο. Αν εξακολουθεί να είναι ζωηρός, κοιτάξτε μήπως συνέλθει χωρίς την επέμβαση κτηνιάτρου, αν χειροτερέψει πηγαίνετέ τον για να του χορηγηθεί θεραπεία με φάρμακα. 5. Τσιμπήματα και δαγκώματα φιδιού Ξαφνικός οξύς πόνος και ερεθισμός που συχνά συνοδεύεται από πρήξιμο. Αν το τσίμπημα είναι κοντά στο λαιμό, μπορεί να προκαλέσει δύσπνοια. Κρατήστε το σκύλο σε μέρος δροσερό και αποφεύγετε τις πολλές κινήσεις. Βρέχετε το πρήξιμο με κρύο νερό. Πηγαίνετέ τον αμέσως στον κτηνίατρο, αν το πρήξιμο εξακολουθεί για περισσότερο από μια ώρα και αν είναι στο λαιμό ή στο πρόσωπο. Κρατήστε τη γλώσσα του προς τα μπρος, ώστε να μην εμποδίζετε η αναπνοή. 6. Σπασμοί Ξαφνικοί σπασμοί που συχνά συνοδεύονται από τρεμούλιασμα της μασέλας και πολλά σάλια. Ο σκύλος μπορεί να πέσει στο πλευρό του και μπορεί να παρατηρηθούν έντονοι μυϊκοί σπασμοί στο πάνω μέρος του κεφαλιού. Αφαιρέστε αμέσως το περιλαίμιο αν σφίγγει και βεβαιωθείτε ότι ο σκύλος δεν μπορεί να χτυπήσει πουθενά. Βεβαιωθείτε επίσης ότι μπορεί να αναπνεύσει κανονικά, κρατώντας ίσιο το κεφάλι του και το λαιμό του αν χρειάζεται. Κρατείστε τον σε μέρος σκοτεινό και ήσυχο μέχρι να τον δει ο κτηνίατρος και αποφύγετε όλους τους ξαφνικούς και έντονους θορύβους, π.χ. κουδούνια, πόρτες κτλ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι σπασμοί περνούν αρκετά γρήγορα. Συμβουλευτείτε πάντως τον κτηνίατρό σας το συντομότερο. 7. Πόνος στα αυτιά Ο σκύλος συνήθως ξύνει τα αυτιά του κα μπορεί να γέρνει το κεφάλι του από τη μια πλευρά και να το τινάζει. Αν παρουσιαστούν ξαφνικά τα συμπτώματα, μπορεί να έχει μπει κάποιος σπόρος ή κάποιο χόρτο μέσα στο αυτί. Συμβουλευτείτε αμέσως τον κτηνίατρο και μη βάλετε τίποτε μέσα στο αυτί του σκύλου. Σε λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις, ή αν δεν μπορείτε να πάτε στον κτηνίατρο αμέσως, βάλτε μέσα στο αυτί λίγο παραφινέλαιο ή ελαιόλαδο. 8. Δηλητηρίαση Συμπτώματα έντονης αδιαθεσίας, κατάπτωση ή και μυϊκοί σπασμοί. Υπάρχουν πολλές πιθανότητες, π.χ. ποντικοφάρμακο, διάφορα παρασιτοκτόνα που χρησιμοποιούνται σε κήπους, διάφορα απορρυπαντικά ή άλλα υγρά τα οποία κρατάτε αφύλακτα από το σκύλο σας, φόλα αν ο γείτονάς σας δεν είναι και ο πιο φανατικός ζωόφιλος κτλ. Αν δείτε το σκύλο να καταπίνει κάποιο συγκεκριμένο δηλητήριο, προκαλέστε αμέσως τον εμετό αναγκάζοντάς τον να καταπιεί ένα κουταλάκι του καφέ αλάτι μέσα σε ένα ποτήρι νερό και γάλα αν το δηλητήριο είναι οξύ. Μην επαναλάβετε ποτέ πάνω από μια φορά. Πηγαίνετε αμέσως το σκύλο στο γιατρό, παίρνοντας μαζί αν είναι δυνατόν και το δηλητήριο. 9. Πνίξιμο ή ασφυξία Ο σκύλος θα προσπαθήσει να κάνει εμετό ή μπορεί να ξύνει με μανία το στόμα του. Προσπαθήστε να ανοίξετε το στόμα του σκύλου και να βγάλετε το αντικείμενο που τον πνίγει. Συχνά αυτό μπορεί να είναι ένα κομμάτι κόκαλο ή ξύλο που μπορεί να έχει καρφωθεί στον ουρανίσκο. Σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται γενική αναισθησία για να αφαιρεθεί σωστά. Σε όλες τις περιπτώσεις πάντως πρέπει να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας. 10. Κατά λάθος ζευγάρωμα Αν η σκύλα σας ζευγαρώσει κατά λάθος, δεν είναι κατά κανόνα κάτι το πολύ σοβαρό ή επείγον, μπορείτε όμως να αποφύγετε την εγκυμοσύνη. Ο κτηνίατρός σας κάνει μια ένεση μέσα σε 48 ώρες, αλλά κατά προτίμηση μέσα σε 24, και έτσι διακόπτεται η εγκυμοσύνη της σκύλας σας. 11. Κατάρρευση Ο σκύλος σωριάζεται χάμω και μένει ξαπλωμένος μπρούμυτα ή στο πλευρό του , αρνούμενος να σηκωθεί. Συχνά παρατηρείται δύσπνοια. Συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας αμέσως. Μεταφέρετε το σκύλο πάνω σε ένα στρώμα ή μια κουβέρτα και φροντίστε να είναι ζεστός. Βρέχετε το στόμα με διάλυμα γλυκόζης ή ζάχαρης και νερού, αλλά μην τον αναγκάσετε να καταπιεί. Μην τον αφήνετε ξαπλωμένο στο ένα πλευρό πάνω από 20 λεπτά. 12. Καρδιακή προσβολή Συνήθως ο ιδιοκτήτης του σκύλου γνωρίζει αν υπάρχει καρδιακή ανεπάρκεια από τις επισκέψεις του στον κτηνίατρο. Καρδιακές προσβολές συνήθως συμβαίνουν σε περιόδους με πολλή ζέστη, μετά από έντονη εξάσκηση, ιδίως στα ηλικιωμένα σκυλιά. Ξαπλώστε το σκύλο στο πλευρό του με το κεφάλι και το λαιμό τεντωμένα. Ανοίξτε παράθυρα και πόρτες ώστε να υπάρχει όσο το δυνατόν περισσότερος καθαρός αέρας. Αν η γλώσσα του σκύλου γίνει μπλε ή αν σταματήσει η αναπνοή του, τρίψτε δυνατά το στήθος του. Καλέστε αμέσως τον κτηνίατρο. ΠΩΣ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΕ ΤΟ ΣΚΥΛΟ ΣΑΣ ΣΤΟΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟ Δεν είναι πάντοτε δυνατό να έρθει στο σπίτι σας ο κτηνίατρος. Κατά κανόνα είναι καλύτερα να πάτε το σκύλο σας στην κτηνιατρική κλινική, όπου υπάρχουν τα απαιτούμενα εργαλεία και μηχανήματα για περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης. Αν υπάρχει περίπτωση να χρειαστεί αναισθητικό ο σκύλος σας, π.χ. για ράμματα, ακτινογραφία για σπασμένο πόδι κτλ. μην του δώσετε τίποτα να φάει ή να πιει. Για να μεταφέρετε ένα τραυματισμένο σκύλο στον κτηνίατρο απλώστε μια κουβέρτα πίσω από την πλάτη του και τραβήξτε τον απαλά σηκώνοντάς τον συγχρόνως, τραβώντας το σώμα πρώτα και αφήνοντας τα πόδια να συρθούν πάνω στην κουβέρτα. Έτσι σε περίπτωση κατάγματος αποφεύγουμε κάθε περαιτέρω τραυματισμό. Αν ο σκύλος προσπαθεί να σας δαγκώσει, δέστε τη μουσούδα του μαλακά αλλά γερά με επίδεσμο (ή οτιδήποτε άλλο, π.χ. γραβάτα, ζώνη, λουρί). Κάντε μια θηλιά, τραβήξτε την πάνω από τη μύτη, ώστε να σφίξει, εν συνέχεια σταυρώστε τις άκρες κάτω από το λαιμό και τέλος δέστε πίσω από τα αυτιά. Δυο άτομα μπορούν να σηκώσουν την κουβέρτα από τις άκρες, μετατρέποντάς την έτσι σε μαλακό φορείο, ώστε να μεταφερθεί ο σκύλος στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Σκοπός των οδηγιών αυτών είναι να σας βοηθήσουν να δώσετε τις πρώτες βοήθειες στο σκύλο σας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Σημαντικό είναι βέβαια να μάθετε που και πότε μπορείτε να βρείτε τον κτηνίατρό σας, προτού τύχει μια τέτοια περίπτωση, καθώς και κάποια εναλλακτική λύση σε περίπτωση που ο κτηνίατρός σας λείπει. Να είσαστε δηλαδή προετοιμασμένοι. Τέλος μην ξεχνάτε ότι οι σημειώσεις αυτές είναι συμπληρωματικές και σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστούν τις οδηγίες και τις γνώσεις του κτηνιάτρου. Πηγή: Περιοδικό Ζωή και Ζώα

ΦλΩΡΟΣ

ΦΛΩΡΟΣ – (Carduelis chloris) Στην Ελλάδα μας, τη χώρα όπου η ορνιθοπανίδα μετρά περισσότερα από 400 είδη πουλιών λίγα είναι αυτά που ο λαός γνωρίζει και θαυμάζει για την ομορφιά και το τραγούδι τους. Μέσα σε αυτά ξεχωριστή θέση έχει ο γνωστός μας Φλώρος. Ο Φλώρος είναι είδος του γένους (carduelis) και είναι εξαπλωμένος στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης από την Ιρλανδία μέχρι τα Ουράλια όρη, και από τη Σκανδιναβία έως τη βορειοανατολική Αφρική, το Ισραήλ και τη βόρεια Περσία. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι όπως συμβαίνει και με άλλα συγγενικά με το Φλώρο είδη, στις νοτιότερες περιοχές της Ευρώπης το μέγεθός τους είναι μικρότερο από τα αντίστοιχα πουλιά που ζουν στο Βορρά αλλά έχουν εντονότερο χρωματισμό. Οι διαφορές αυτές κλιμακώνονται σταδιακά από Βορρά προς Νότο δηλαδή όσο Βορειότερα ζουν τα κοπάδια των Φλώρων, τόσο μεγαλύτερο μέγεθος έχουν αλλά και τόσο πιο άτονα χρώματα διαθέτουν. Περήφανο και αρχοντικό πουλί ο Φλώρος μπορεί να μην διαθέτει τη ποικιλία των χρωμάτων άλλων πουλιών όπως η Καρδερίνα, αλλά το έντονο κιτρινοπράσινο φτέρωμα με τη λαδί απόχρωση, το τέλειο σε σχήμα σώμα, το γεμάτο δύναμη ράμφος και το αγέρωχο παρουσιαστικό του δεν άφησε χρόνια τώρα ασυγκίνητους τους ΄΄ξοβεργάδες΄΄ της χώρας μας. Χιλιάδες οι λάτρεις του Φλώρου στην Ελλάδα συναγωνίζονται στις αλάνες και σε γνωστά στέκια για το ποιος έχει το καλύτερο ΄΄πουλί΄΄ με τα καλύτερα ΄΄μπιζαρίσματα ΄΄ και τη φωνή που ξεχωρίζει. Τα θηλυκά, έχουν σκουρότερο χρωματισμό με περισσότερο καφέ-γκρίζο και υστερούν σημαντικά στο κιτρινοπράσινο χρωματισμό των αρσενικών. Τα νέα Φλώρια, τα ΄΄φετεινάρια΄΄ όπως τα αποκαλούν πριν αποκτήσουν το κανονικό τους πτέρωμα είναι γκρίζα με διακριτικές μαύρες κηλίδες στο στήθος και μοιάζουν περισσότερο με θηλυκά. Στη χώρα μας όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη μπορούν να διακινηθούν στο εμπόριο Φλώροι που αποδεδειγμένα έχουν γεννηθεί στην αιχμαλωσία και φέρουν δακτυλίδι κλειστού τύπου σύμφωνα με τη νομοθεσία για τη προστασία της άγριας πανίδας. Τα Φλώρια είναι ανθεκτικά πουλιά, διατηρούνται ικανοποιητικά στην αιχμαλωσία και ζευγαρώνουν πολύ εύκολα. Το γεγονός αυτό βοήθησε να παραχθούν αρκετές χρωματικές μεταλλάξεις όπως ο αχάτης, το καφέ, το παστέλ, το κανελί, το σατινέ και το διασημότερο ίσως όλων το λουτίνο που χαρακτηρίζεται από το αποκλειστικά κίτρινο χρώμα του πτερώματος και τα κόκκινα μάτια του. Τα Φλώρια ζευγαρώνουν σε ευρύχωρα κλουβιά αλλά τα καλύτερα αποτελέσματα έχουμε στις κλούβες διαστάσεων μήκους δυο μέτρων, πλάτους ενός, και ύψους δυο μέτρων για κάθε ζευγάρι. Για το χτίσιμο της φωλιάς προσφέρουμε ίνες κοκκοφοίνικα, λεπτές ρίζες, βρύα, λεπτά ξερά χόρτα (όλα σε μήκος 5-6 εκατοστά), και για την εσωτερική επένδυση μαλλί κατσίκας η αγελάδας. Στο εμπόριο σήμερα υπάρχει μεγάλη ποικιλία υλικών φωλιάς που καλύπτουν όλες τις απαιτήσεις. Το βαμβάκι παρά το γεγονός ότι αρέσει στα Φλώρια θα πρέπει να αποφεύγεται επειδή μπερδεύεται στα πόδια τους. Μια συνηθισμένη φωλιά Φλώρου περιέχει 5 αυγά που εκκολάπτονται σε 13 ημέρες. Σε περίπτωση που οι εξωτερικές θερμοκρασίες είναι χαμηλές υπάρχει περίπτωση να καθυστερήσει η εκκόλαψη 1-2 ημέρες. Παρά το γεγονός ότι τα Φλώρια που ζευγαρώνουν είναι γενικά ήρεμα πουλιά, δεν πρέπει να επεμβαίνουμε συχνά στο χώρο τους και η παρουσία μας την εποχή αυτή να είναι όσο το δυνατό διακριτικότερη προκειμένου να μειώσουμε τη πιθανότητα να εγκαταλείψουν τη φωλιά. Τα τσόφλια στο πάτωμα θα προδώσουν την εκκόλαψη των νεοσσών και αφού περάσουν 5-6 ημέρες από τη μέρα αυτή δακτυλιδώνονται με το σωστό σε διάμετρο δακτυλίδι, (2,9mm).Για τη διατροφή των Φλώρων μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μεγάλη ποικιλία σπόρων και χορταρικών, αλλά οι απαιτήσεις αυξάνονται τον καιρό του ζευγαρώματος όπου η αυγοτροφή και οι μουσκεμένοι σπόροι έχουν το πρώτο λόγο. Η εποχή αυτή είναι κατάλληλη για να προσφέρουμε στους γονείς μεταξύ των άλλων και σκουλήκια (Mealworms) που είναι σημαντική πηγή ζωικών πρωτεϊνών για τους νεοσσούς. Οι περισσότεροι Φλώροι δεν τα καταναλώνουν άλλη εποχή του χρόνου αλλά την εποχή ανάπτυξης των νεοσσών προθυμοποιούνται να τα δεχτούν στο διαιτολόγιο τους Για να καλύψουμε τις ανάγκες σε ασβέστιο μπορούμε εκτός των άλλων να προσφέρουμε και κόκαλο σουπιάς. Αυτή η φυσική πηγή ασβεστίου που περιέχει και άλλα χρήσιμα στοιχεία δεν πρέπει να λείπει από κανένα κλουβί όλο το χρόνο. Ειδικότερα την εποχή του ζευγαρώματος οι θηλυκές καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ασβεστίου προκειμένου να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες για τη δημιουργία του κελύφους των αυγών και την ανάπτυξη των νεοσσών. Ένα πρόβλημα στην εκτροφή των Φλώρων είναι η αρκετά υψηλή θνησιμότητα που παρουσιάζεται στους νεοσσούς αφού εγκαταλείψουν τη φωλιά και κατά τη διάρκεια της αλλαγής του πτερώματος. Τα πουλιά χάνουν βάρος ενώ τρώνε κανονικά. Το αδυνάτισμα μπορεί να οφείλεται όχι απαραίτητα σε μία μόνο αιτία, αλλά σε μία ποικιλία παραγόντων όπως το διατροφικό stress η σε κάποια μόλυνση από παθογόνους οργανισμούς που μπορεί να διαφέρουν κατά περίπτωση. Η συνηθέστερη μόλυνση είναι η κοκκιδίωση που οφείλεται σε μικροσκοπικά παρασιτικά πρωτόζωα. Αυτά, περνούν στα νεαρά πουλιά με τις ωοκύστες δηλαδή αυγά των παράσιτων που υπάρχουν στα περιττώματα των ενήλικων πουλιών που ζουν στον ίδιο χώρο. Με δεδομένο όμως τον τρόπο που μολύνονται τα πουλιά, αυστηρά μέτρα υγιεινής σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή ελαχιστοποιούν τα προβλήματα. Σημαντική προϋπόθεση για πετυχημένη εκτροφή χωρίς απώλειες είναι η οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή να συνδυάζεται με το συχνό καθαρισμό και την απολύμανση των χώρων και των κλουβιών που ζουν τα πουλιά. Η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σε διάρκεια παραμονή των νεοσσών στον ίδιο χώρο με τους γονείς τον καιρό του απογαλακτισμού μειώνει σημαντικά το κίνδυνο του διατροφικού stress και των συνεπειών του. Υπάρχουν και άλλα είδη συγγενικά με το Φλώρο που εμφανίζονται κατά καιρούς στο εμπόριο όπως ο Φλώρος Ιμαλαΐων (Carduelis spinoides), ο Σινικός Φλώρος (Carduelis sinica) και ο μαυροκέφαλος (Carduelis abigua). Η φροντίδα τους δεν διαφέρει από αυτή των δικών μας Φλώρων. Τα Φλώρια είναι σκληρά και ανθεκτικά πουλιά, μπορούν να κρατηθούν σε εξωτερικούς χώρους αλλά χρειάζονται κάποια επί μέρους προστασία σε περιοχές που εκδηλώνονται ακραίες θερμοκρασίες.

Ayta gia simera!

Φρανκφούρτη - Λεβερκούζεν (1 X 2) Λεβερκούζεν -
Σιένα - Έμπολι (1 X 2) Σιένα -
Γκοΐας - Κρουζεΐρο (1 X 2) Κρουζεΐρο -
30.00 *14.06 -
Λάτσιο - Μίλαν (1 X 2) Μίλαν -
Μπιλμπάο - Αλμερία (1 X 2) Μπιλμπάο -
Γκοΐας - Κρουζεΐρο (1 X 2) Κρουζεΐρο -
30.00 *9.70 -
Φρανκφούρτη - Λεβερκούζεν (1 X 2) Λεβερκούζεν -
Μπόλτον - Τσέλσι (1 X 2) Τσέλσι -
Κόνιασπορ - IST Büyüksehir Bld.spor (1 X 2) Κόνια -
30.00* 7.99 -
TuS Koblenz - Γκλάντμπαχ (1 X 2) Γκλάντμπαχ -
Σιένα - Έμπολι (1 X 2) Σιένα -
30.00 *4.73

giotisl3: προγνωστικα για σημερα

giotisl3: προγνωστικα για σημερα

prognostika 28/0907

Γκλάντμπαχ! Στο 1,70 αυτός ο άσος!
Γκενιόν!1,85!
Ολίμπο2,00,

προγνωστικα για σημερα